Tussen de soep en de koffie

Een online interview over begeleiding op afstand

Op een winterse woensdag log ik in voor een interview met Ilse. Ilse is begeleidster in het jongerenteam van Fiola. Ze slaagde er in om met heel wat gezinnen de begeleiding online verder te zetten in deze corona-tijden.  Ook Lindsey en Peter nemen deel aan het gesprek vanuit hun eigen woning, terwijl de soep aan het koken is. Als ouders kunnen ze het best verwoorden hoe het voor hen voelt om vanop afstand begeleiding te krijgen.

Lindsey en Peter hebben een gezin waar een gezellige drukte aanwezig is, dat kan ook niet anders met vier kinderen en verschillende ondersteunende diensten in huis. Fiola ondersteunt hen in de zorg en aanpak van zoontje Liam.

Lindsey: “De begeleiding van Fiola betekende direct heel veel voor ons. Ilse was erg welkom, we keken naar elk bezoekje opnieuw uit. Omdat Liam een combinatie heeft van ADHD, autisme en een verstandelijke beperking konden we deze ondersteuning goed gebruiken. Ja, we waren echt content. Toen kwam corona er tussen en kregen we het voorstel om de begeleiding vanop afstand verder te zetten.”

De eerste keer online…

Peter: “Voor ons ging die overgang eigenlijk heel vlot. We zijn het ook gewoon om met vrienden en familie online af te spreken.”

Lindsey: “Zeker als je kan beeldbellen, dan zie je elkaars reactie en uitdrukking heel goed, dat is toch nog anders dan bij een telefoongesprek. We waren blij dat we op die manier toch verder begeleiding konden krijgen. Natuurlijk mis je ergens wel de echte aanwezigheid, dat tasje koffie met elkaar kunnen delen.”

Waar is die WIFI?

Lindsey: “De grootste spelbreker is natuurlijk het internet,  als dat niet mee wil dan heb je natuurlijk wel een probleem. Intussen weten we al op welke stoel we moeten zitten voor de beste verbinding in ons huis. Je moet natuurlijk ook goed afspreken, dat blijft een beetje hetzelfde als met een gewoon huisbezoek, we zetten dat ook in onze agenda”.

Peter: “Ja , de mensen moeten natuurlijk wel internet en een gsm of computer hebben, anders lukt dat niet he, dat vind ik toch wel belangrijk dat iedereen dat zou kunnen hebben.”

Of het ook voordelen heeft?

Lindsey: “ Je kunt al eens een begeleiding doen in je pyjama… als je er dan voor zorgt dat je enkel met je gezicht in beeld komt dan is dat geen probleem. Voor mij is het ook een voordeel dat ik eens kan rondlopen terwijl ik een gesprek heb, dan neem ik gewoon mijn gsm mee in de hand. Ik ben niet echt een stilzitter. We kunnen het alleen maar aanraden.

Ik denk dat wij dezelfde gesprekken hebben online als in het echt. Het geeft ons een waardig alternatief.

We voorzien nu elk ons eigen tasje koffie, dus ook daar is een oplossing voor. Enkel samen papieren invullen , dat is moeilijker. Dan spreken we eens af op de bureau, daar kan dat ook op een veilige manier gebeuren.”

Peter:  “Misschien zijn er mensen die dat makkelijker vinden als er niemand in je huis moet komen, dan kunnen de online gesprekken ook goed zijn. Je moet dan je huis niet gaan opruimen of zo.  Maar pas op, Ilse blijft hier ook welkom he, in het echt is dat toch nog altijd een beetje anders. Zo was het ook leuk dat Ilse in de zomer eens in de tuin voor een gesprek kwam.

Eigenlijk is de combinatie van beiden ideaal voor ons. ”

Ilse: “Ik merk ook wel dat het vlotter gaat om een online gesprek in te plannen, je kan korter op de bal spelen en sneller in overleg gaan. Ook als er eens een vraag tussendoor is, dan plannen we al eens een kort begeleidingsmoment in.”

Kiezen voor veilige apps…

Lindsey: “Zelf ben ik nogal een open boek en niet zo met mijn privacy bezig. Maar ik kan me voorstellen dat dat voor veel mensen wel belangrijk is. Wij doen het nu met teams en dat werkt heel vlot dus wij zijn daar wel tevreden over. We moeten gewoon op een link duwen en we zien onze begeleidster.”

Je begeleiding steeds op zak…

Lindsey: “Ik vond het fijn dat Ilse, ondanks een quarantainemaatregel, toch online kon deelnemen aan een schooloverleg. Dat overleg rond Liam op school stond al lang vast en we vonden het als ouder heel  belangrijk dat Ilse mee kon aansluiten. Op die manier moesten we het niet uitstellen of zo… Het was even zoeken waar en hoe we haar moesten ‘neerzetten’ tijdens de vergadering maar dat werkte eigenlijk wel goed… Ja, zo heb je je begeleiding eigenlijk altijd mee op zak!”

Ilse: “Ook vanuit de begeleiding is dat een meerwaarde, soms moet je verplicht thuis blijven maar ben je zelf niet ziek en wil je ook gewoon kunnen verder werken. Dan geeft dit toch extra mogelijkheden. Ook na corona kan deze manier van werken een aanvulling blijven op de huisbezoeken.”

Peter: “Wij kunnen het eigenlijk alleen maar aanraden, we kijken nog altijd uit naar de bezoekjes van Fiola,  ook al is dat nu online!”